Ул күңелде көйһөҙ бейетә!!!
Таңһылыуҙың сираттағы шиғри шәлкемен уҡып сыҡтым да – телһеҙ ҡалдым: бына бит талант, тел бәҫен белеүсе, әйтер фекерен үҙенсә генә еткереүсе ҡәләм әһеле.
Шәлкемдәрҙә, ғәҙәттә, бер-ике көслө шиғыр, күҙҙән бикәр күңелде ярып инер фекер була. Арттырыу-шапыртыу юҡ: былар барыһы ла көслө фекергә, фәлсәфәгә, ҡиммәткә эйә! Мәҫәлән: ”Ике йөҙлө илле дуҫтан артығыраҡ аңлы дошман”, “Дуҫтан дошман яһау өсөн ни бары етә шыпа алйот ҡына булыу ҙа. Дошманды дуҫ итер өсөн ҡайһы саҡ етмәй ҡуя академик уҡыу ҙа,”, “Шөкөр итеүҙәргә ни етә – ул күңелде көйһөҙ бейетә!”, “Их, биҙрәгә ҡайта инек ҡояштың үҙен һалып” – ошо юлдарҙы шиғри асыш тимәй сара юҡ – шөкөр итә белеү сәбәпле күңелдең көйһөҙ ҙә бейеүен иман байлығына эйә, ихлас кешеләр генә тоя һәм кешегә шуны һүҙ сәнғәте итеп еткерә белә лә баһа! Бала саҡ, һыу юлы һуҡмаҡтарына күңелендә генә ҡайтып, шағирә биҙрәләренә ҡояштың үҙен һалып алып ҡайта – шундай йылы, үҙенсәлекле, ауылса образ!
“Хисап”, “Эскелек”, “Ашығабыҙ” шиғырҙары менән Таңһылыу меңдәрҙең күңел халәтен, торошон, уй-фекерен, тормошҡа мөнәсәбәтен үҙенсә генә күңел-сәпкә тейҙереп белгертеп ҡуя.
Был шиғырҙарҙың күбеһе таңға ҡарай үҙенән-үҙе ағылды ла килде, мин яҙыусы (писарь) ролен генә үтәнем, ти Таңһылыу. Ижад кешеһенә Раббыһынан илһам килгән саҡтың бер сағылышы был шиғырҙар – уларҙан һеҙ ҙә ауыҙ итегеҙ – ысын шиғыр таты күңелегеҙҙә ҡалһын!
Табын-ашта күп ул дуҫтар,
Бәлә килһә – һирәк устар.
Был ысын дуҫ, тип әйтерһең
Кешеләргә теләгәнем – изгелек,
Тик китәләр йәнде ҡайсаҡ иҙгеләп.
Шундай саҡта күңелемә мең рәхмәт –
Тора ундай бәндәләрҙе һиҙгеләп... ҡатмарлы,
Бәғзеһе бай, бәғзеләре ҡарт, ярлы.
Бар арала һәр шатлыҡҡа көнләшкән,
Бер шатлығын уртаҡлашып, өләшкән.
Бар булышҡан бик аҫтыртын, артыңдан,
Ҡолатырға теләгәндәр атыңдан.
Боҙоҡ эштең юлы ҡыҫҡа – бумеранг.
Кире ҡайтыр барыһы ла һуңыраҡ.
Дуҫтан дошман яһау өсөн ни бары
Етә шыпа алйот ҡына булыу ҙа.
Дошманды дуҫ итер өсөн ҡайһы саҡ
Етмәй ҡуя академик уҡыу ҙа.
Кешеләргә теләйек тик изгелек
Уңыш булып ҡайтһын өсөн көҙгөлөк.
Ғүмер көҙө булыр ул саҡ алтындан,
Матур эҙең ҡалыр һинең артыңдан.
Затлы тун юҡ минең иңемдә,
Тир бөрсөгө һәр бер тинемдә.
Еңел һулап ҡуйҙым, һәр тинем
Харам ерҙән инмәй, тинем дә.
Шуға ҡыуандым мин кинәттән,
Байлыҡ бөркмәһә лә келәттән.
Ул күңелде көйһөҙ бейетә.
Һуҡыр байлыҡ нимә, күңелдәр
Мөлкөп торһон әле байлыҡтан.
Нәфсе ҡоло – күңел һайлыҡтан.
Ҡуйһа ла ул күңел яралап.
Кенә тотмаҫ ундай уҫалдар,
Ғүмер итмәй улар ыҫылдап.
Эсе керлеһенә – һүҙ әрәм,
Ҡарап йөрөү кәрәк ал-артың.
Тура әйтһә әйтер сатнатып,
Аҫтан киҫмәҫ, йөрәк ҡанатып.
Үсле булма, кешем, көслө бул,
Көслөһөң һин – еңһәң үҙеңде
Һәм кәрәкле ерҙә, алдашмай,
Әйтә алһаң дөрөҫ һүҙеңде.
Үсле булмай бит ул көслөләр,
Үсле була шайтан эслеләр.
Үс бит ашай эстән үҙеңде,
Йыуғыс төҫлө итә йөҙөңдө...
Аҫтан киҫкән оҡшаш киҫкәгә,
Шырт елгә лә ҡурҡып һиҫкәнә.
Ҡылғандары ҡалмай артынан,
Абай бул һин ғүмер кискәндә.
Бысаҡ ҡаҙау нимә йөрәккә,
Аҫтан берәү аяҡ киҫкәндә...
НИМӘ БУЛДЫ ӘЛЕ БЫЛ ДОНЪЯҒА?
Нимә булды әле был донъяға,
Һыу аҫтында ҡала тотош ҡала -
Күптәр донъяһынан яҙалар.
Миллионлап гектар урман яна,
Ер үпкәһе булған йәшеллектән
Тик киҫкәләр ҡала ҡуҙланып.
Ә тегендә шартлай хәрби келәт,
Йоҡоларын алып меңдәрҙең.
Был афәттә һәләк булды икән
Ғәзиздәре тағы кемдәрҙең?..
Ил ҡайғыһы йәнде телеп үтә,
Йортһоҙ ҡалған анау сабыйҙарҙы
Нисек аярға һуң һалҡындан?..
Тере килеш янған йәнлек-ҡоштоң
Ватандаштар, һеҙҙең хәсрәттәрҙе
Нимә булды әле был донъяға?...
Яуап тапмай ҡайта һорауым.
...Иртән тороп бары доға ҡылам –
Илгә именлектәр һорауым...
Мохтажлыҡ юҡ ут күршегә –
Күрше хаҡы – тәңре хаҡы -
Шишмә лә бар, йылғаһы ла,
Һәр замандың үҙ заңы шул –
Бар булғанға шөкөр иткән,
Кемдәлер көслө тик беләк,
Тартҡылашҡан, хаттин ашҡан
Наһырҙарҙы ҡырҡа эскелек,
Тамырҙарҙы йолҡа эскелек.
Туҡтаһа тик туҡтар был афәт,
Шул ҡоллоҡҡа төшкән әсиргә
Тик хәмерҙә – бала аҡсаһы.
Өйөн баҫҡан бысраҡ-башҡаһы,
Сүп үрсетә булған баҡсаһы.
Хәмер, тиһәң, кәмер аҡылың,
Ҡото китер йәшәү хаҡының.
Уйлан, кешем, ошо хәшәрәт
Ҡасан һиңә ишек шаҡыны...
Ағыу һатып, алтын алған бар,
Ағыу эсеп, башын һалған бар.
Ата наҙҙарынан яҙған бар...
Хәмер һата етеш-хәллеләр...
Етем сабыйҙарҙы кем йәлләр?
Ҡурҡытмаймы аулар йылымы?
“Ауыҙына көсләп ҡоймайбыҙ,
Шуға ғәйепте лә тоймайбыҙ...”
...Һыныҡҡа бит һылтау табыла,
Шул һүҙ менән ишек ябыла.
Наһырҙарҙы ҡырҡа эскелек,
Тамырҙарҙы йолҡа эскелек.
...Үлем һатҡан теге йорттарҙа
Тормош ҡыҙа һаман кискелек...
Ян да ян һин. Һүнмә, сыҙа!
Быҫҡыуҙан тик төтөн сыға.
Нур сәселһен күҙҙәреңдән.
Йәшнәп йәшә! Ғүмер бит ул
Ҡиммәт бүләк. Өлгөр түләп.