ИҢ ҠӘҘЕРЛЕ КЕШЕМӘ

Ер йѳҙѳндәге иң гүзәл, иң ғәзиз, һүҙ - әсәй! Әсәй - ул һәр кем өсөн иң ҡәҙерле изге кеше.Ошо кескәй генә һүҙҙә күпме йылылыҡ, яғымлылыҡ бөркөлә.

Минең дә әсәйем - донъялағы иң ҡәҙерле, иң яҡын берҙән-бер кешем.Ул минең тормош юлымдағы иң тоғро юлдашсым да, кәңәшсем дә.Әсәйем беҙҙе яҡшыны - ямандан айырырға, ололарҙы хөрмәт итергә, кеселәргә үрнәк күрһәтергә өйрәтә.Уның ҡулынын килмәгән эше юҡ, һәр эште еренә еткереп, оҫта итеп башҡара. Аш - һыуға, тегенергә, бәйләнергә, сигенергә бик оҫта. Ошо оҫталыҡтарын беҙгә лә өйрәтә килә. Ә ниндәй генә сәскәләр үҫмәй һуң әсәйемдең баҡсаһында? Әсәйем бала саҡтан алып төрлө хуш еҫле гөл - сәскәләр ярата, шуға ла улар беҙҙең өйөбөҙҙө биҙәп тора.

Ниндәй генә хәлдәр булмаһын әсәйем һәр саҡ мине аңлай, ярҙам итә.Ул беҙҙе ауырлыҡтарға бирешмәҫкә, көслө рухлы булырға өйрәтә. Ҡәҙерлем янында миңә һәр ваҡыт рәхәт, үҙемде ышаныслы тоям. Уның яғымлы ҡарашы йәшәүгә көс, дәрт бирә.Мин әсәйемә барыһы өсөн дә рәхмәтлемен!

Әсәй, һинең изгелекте

Йән түрендә һаҡлайым.

Бөгөн – Әсәйҙәр көнө

Байрам менән ҡотлайым.

Төн йоҡоңдо ҡалдырып,

Тәрбиәләп үҫтерҙең.

Тормош юлын үтер өсөн

Ҡаҡшамаҫлыҡ көс бирҙең.

Өҫ-башымды ҡарайһың,

Ҡурсалайһың һалҡындан.

Ҡош балаһы шикелле

Һәр саҡ һиңә талпынам.

Йоҡонан уятаһың,

Сәстәремдән иркәләп.

Көн болотло булһа ла,

Балҡып тора иртәләр.

Бөтә кеше хөрмәт итә

Яуаплыһың эшеңә.

Күпме мәшәҡәт төшә

Көн дә әсәй кешегә!

Ауырыһам – дауалай

Күңел төшһә, күтәрә.

Шатлығымды, ҡайғымды

Йөрәгенән үткәрә

Әсәйем, мин һине яратам!